Το avatar μου και το όνομα του blog

Μου άρεσε πολύ η ιδέα του καινούργιου μου φίλου και πολύ πολύ γνωστό σε όλους σας, JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS  και  αποφάσισα να σας πω και εγώ γιατί διάλεξα το avatar μου και το όνομα στο blog μου.

Είμαι λοιπόν η Θαλασσίτσα (κατά κόσμον Ρία) και μια πανέμορφη παραλία σας καλώς ορίζει στο blog μου....ενώ για avatar έχω την πανέμορφη φάτσα μου (καθότι ψώνιο). Γιατί Θάλασσίτσα; Νομίζω πως η θάλασσα μου ταιριάζει. Όταν γνώρισα τον καλό μου και κάναμε σχέση, εκτός από τα 'μωρό' μου, αγάπη μου κτλ, με αποκαλούσε 'Θαλασσίτσα μου'! Δεν ξέρω γιατί αλλά μπορώ να φανταστώ κάποιους λόγους. Ίσως γιατί λατρεύει την Θάλασσα, τον ηρεμεί, τον εμπνέει και του δημιουργεί πολλά όμορφα συναισθήματα. Όμως έψαξα να βρω τις ομοιότητες μας...ναι ναι...εμού και της Θάλασσας. Ε λοιπόν έχουμε! Μπορώ να ηρεμήσω τόσο πολύ έναν άνθρωπο (και πόσο μάλλον τον δικό μου άνθρωπο) όσο και η θάλασσα, αλλά από την άλλη μπορώ να θυμώσω τόσο εύκολα, και τόσο γρήγορα, σαν μια φουρτουνιασμένη θάλασσα. Μπορώ να είμαι γαλαζοπράσινη, σαν 'λάδι' και στο λεπτό, με μια κίνηση, με μια λέξη να γίνω σκούρο μπλε, με πολλά πολλά κύματα έτοιμα να καταβροχθίσουν ότι βρουν μπροστά τους....Ναι είμαι τόσο κυκλοθυμική, όσο και η θάλασσα...και μπορώ να έχω πολλές μορφές και όψεις, όπως και αυτή! Αλλά ίσως γιαυτό την αγαπάμε....(την θάλασσα εννοώ βρε, όχι εμένα).

Τώρα όσον αφορά το όνομα του blog, Καραμέλα και Λεμόνι,  το διάλεξα γιατί μου αρέσει η αντίθεση που κάνει. Στην αρχή είχα αποφασίσει να κάνω ένα καθαρά μαγειρικό blog οπότε το όνομα ταίριαζε γάντι. Τελικά αλλιώς κατέληξε αλλά το όνομα το αγάπησα οπότε το κράτησα. Καραμελίτσα γλυκιά και λεμονάκι ξινό...Τελικά μαρέσουν οι  αντιθέσεις.....

Διαβάστε περισσότερα.....»

Καλημέρα! δείτε ένα χρήσιμο βίντεο...

Καλημέρα φίλοι μου...δεν γράφω πολλά γιατί τρέχω, τρέχω, τρέχω....

Δείτε ένα χρήσιμο βίντεο για τα άτομα χωρίς όραση που έχουν σκύλο για οδηγό τους και πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε.

Διαβάστε περισσότερα.....»

Kαι τα πουλιά έχουν συναισθήματα ....

Ποιος είπε ότι τα πουλιά δεν έχουν συναισθήματα; Λέγεται ότι ο φωτογράφος που αποθανάτισε τις εικόνες που θα δείτε στην συνέχεια, τις πούλησε σε πολύ καλή τιμή σε μια από τις δημοφιλέστερες εφημερίδες της Γαλλίας. Λέγεται επίσης ότι όλα τα αντίγραφα της εν λόγω εφημερίδας ξεπουλήθηκαν την ίδια ημέρα. Η ιστορία αφορά ένα ζευγάρι πουλιών. Το θηλυκό χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο και βρίσκεται ξαπλωμένο στην άκρη του δρόμου, αδύναμο να πετάξει..

Το αρσενικό φέρνει φαγητό στο θηλυκό και προσπαθεί να το φροντίσει..

Όταν το αρσενικό του ξαναφέρνει φαγητό, το περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη. Το θηλυκό δεν κουνιέται πια. Έχει πεθάνει εκεί στην άκρη του δρόμου.

Όταν το αρσενικό συνειδητοποιεί ότι το θηλυκό δεν ζει πια αρχίζει να φωνάζει σπαρακτικά πάνω του..

 

Δεν έχει το κουράγιο να φύγει μακριά. Περνάει αρκετή ώρα και το αρσενικό συνεχίζει να κάθεται πλάι στο άψυχο σώμα του θηλυκού και να κλαίει..

 

Μετά από αρκετή ώρα σταματάει τις σπαραχτικές κραυγές. Δεν φεύγει όμως από δίπλα του. Κάθεται εκεί, γεμάτο θλίψη και απόγνωση..

Δεν είναι τόσο πολύ ....ανθρώπινο ;;;;

πηγή: http://savvast.blogspot.com/

Διαβάστε περισσότερα.....»

Θεϊκό Κοκκινιστό Κοτόπουλο με τηγανιτές πατάτες

Σήμερα ξύπνησα λίγο καλύτερα από την ίωση που με ταλαιπωρεί και είπα αντί για σούπα που προόριζα το κοτοπουλάκι, να το κάνω κοκκινιστό. Εμάς μας αρέσει με τηγανητές πατάτες, αλλά μπορείτε να το γαρνίρετε με ρύζι ή μακαρόνια (κυρίως χοντρά). 

Μια συνταγή εμπνευσμένη απ την καλή μου την μαμάκα αλλά με δικές μου παραλλαγές.

Θεϊκό Κοκκινιστό Κοτόπουλο με τηγανιτές πατάτες

4 κομμάτια κοτόπουλο (δηλαδή 4 μερίδες ότι μέρος του κοτόπουλου εσείς επιθυμείτε)

2 μεγάλα κρεμμύδια

1 φλιτζάνι κόκκινο κρασί της αρεσκείας σας

2 μεγάλες ντομάτες στο multi ή 1 κουτί κομματάκια ντομάτας σε κονσέρβα

2-3 σκελίδες σκόρδο

1 φλιτζάνι νερό

1 φλιτζάνι λάδι (ή και λιγότερο)

1 ξύλο κανέλα

2 φύλλα δάφνη

1 κ.σ. πελτέ ντομάτα

1 κ.γ. ζάχαρη

1 κ.γ. πάπρικα

αλάτι, πιπέρι

Πλένουμε πολύ καλά το κοτόπουλο και το στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας. Βάζουμε το μισό λάδι σε μια κατσαρόλα και το σοτάρουμε μέχρι να ροδίσει από όλες τις πλευρές. Τρίβουμε το κρεμμύδι και το ρίχνουμε και αυτό στην κατσαρόλα και τα γυροφέρνουμε με την κουτάλα 2-3 φορές. Δεν θέλουμε να καεί το κρεμμύδι, μόνο να γυαλίσει. Σβήνουμε με το κόκκινο κρασί και αφήνουμε να σιγοβράσει για 10 λεπτά.

Έπειτα προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά μας, δυναμώνουμε την φωτιά και μόλις αρχίζουν να βράζουν, χαμηλώνουμε στο μισό, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και μαγειρεύουμε για 1 με 1,5 ώρα περίπου (ποτέ δεν ήμουν καλή στον χρόνο, πάντα δοκιμάζω και ελέγχω).

Μόλις είναι έτοιμο, τηγανίζουμε τις πατάτες που έχουμε ήδη κόψει και τα σερβίρουμε μαζί. Μπορούμε να πασπαλίσουμε και λίγη τριμένη παρμεζάνα στο πιάτο (κάτι που δυστυχώς δεν είχα).

Εάν σας περισσέψει σάλτσα και κοτόπουλο, βράστε την επόμενη μια μακαρονάδα και ανακατέψτε τα όλα μαζί...μμμ μούρλια! 

Η συνταγή υπάρχει και σε βίντεο στο κανάλι μου....

καλή απόλαυση!

Διαβάστε περισσότερα.....»

Τι είναι αυτό;

Καλημέρα σας....

είστε καλά; Εγώ είμαι αρρωστούλα, όπως σχεδόν όλοι αυτό το διάστημα. Τι πράγμα είναι αυτό βρε παιδιά με τις ιώσεις αυτό το μήνα. Είπα και γω θα γλιτώσω αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Πυρετούλης, πόνος στα κόκαλα (ααχ η πλατούλα μου...), συναχάκι...όλα με έχουν επισκεφτεί! Από το κρεβάτι του πόνου λοιπόν (καλά, καλά, υπερβάλω λίγο)....σας δείχνω ένα βιντεάκι, μια ταινία μικρού μήκους, που κάθε φορά που το βλέπω συγκινούμαι....

Το μοιράζομαι μαζί σας, όσοι δεν το έχετε δει, αξίζει...αφιερώστε μόλις πέντε λεπτά από τον χρόνο σας. Αφορά το αλτσχάιμερ, την άνοια των γηρατειών, αλλά μας δίνει μια γενική αίσθηση στο πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους που γίνονται σαν μωρά και θέλουν φροντίδα...

Να αγαπάτε τους γονείς σας και να τους φροντίζετε ως το τέλος όπως σας φρόντισαν και αυτοί....(και αν δεν σας φρόντιζαν όπως θέλατε, δεν πειράζει, η αληθινή αγάπη είναι ανιδιοτελής πάντα)

Διαβάστε περισσότερα.....»

Ιστορίες καθημερινής τρέλας Vol 2

Καλημέρα σε όλους σας...

Σας έχω άλλη μια ιστορία για γέλια και για κλάματα που μου έτυχε εν ώρα εργασίας. Ξαναθυμίζω για όσους δεν το ξέρουν πως δουλεύω σαν ταμίας σε super market.

Μετά από ένα 5ωρο δουλειάς, ζαλισμένη αρκετά όπως ήμουν, έρχεται στο ταμείο μου μια κυρία 40άρα, περιποιημένη από κομμωτήριο, ινστιτούτα αισθητικής, νύχι φρύδι, μαλλί όλα στην τρίχα (τι σχέση έχουν αυτά; όλα έχουν φίλοι μου,  γιατί αν ήταν κάποια γιαγιά με άνοια δεν θα έγραφα όλα αυτά τώρα) και μέσα στον πανικό, να χτυπάω πράγματα, να δίνω ρέστα κτλ, προσπαθεί να χωθεί να μου δείξει ένα χαρτί που κρατάει στο χέρι. Να συμπληρώσω πως στο άλλο χέρι κρατούσε μια σφουγγαρίστρα που ήθελε να αγοράσει. Μετά από ένα λεπτό που συνειδητοποίησα πως απευθύνετε σε μένα, της δίνω προσοχή σε αυτό που θέλει να με ρωτήσει. Να σας πω την αλήθεια στην αρχή νόμιζα πως ήθελε να της πω την τιμή απ την σφουγγαρίστρα, μιας και αυτή είναι η πιο συνηθισμένη ερώτηση. Που να ξέρα.....

Μου δίνει λοιπόν το χαρτί που κρατούσε στο χέρι, Α4 κόλλα λευκή που στην μέση είχε ζωγραφισμένο με στυλό ένα κύκλο με κάτι σαν γραμμούλες μέσα. Και μου λέει με μια απίστευτη φυσικότητα.
'Αυτό το κοντάρι (δείχνοντας το χαρτί) ταιριάζει με αυτή τη σφουγγαρίστρα; '

Τι εννοείται;  ρωτάω, έχοντας πραγματικά την απορία ζωγραφισμένη στα μάτια μου. (κάτι άρχισα να ψυλλιάζομαι για την συνέχεια αλλά περίμενα να το ακούσω....

Να, μου λέει, ζωγράφισα το κοντάρι, ταιριάζει; (η ζωγραφιά θα μπορούσε να αποτελέσει έργο τέχνης)

Αρχίζω να χαμογελάω, και λέω Κυρία δεν ξέρω, δεν μπορώ να καταλάβω από την ζωγραφιά αν ταιριάζει, εδώ βλέπω απλά έναν κύκλο.

Η Κυρία αρχίζει να νευριάζει απότομα και λέει, Καλάαα, αν δεν μπορείς εσύ που είναι η δουλεία σου ποιος μπορεί εγώ; (Έχω γεννηθεί να σχεδιάζω σφουγγαρίστρες και κοντάρια και δεν το ξέρω βρε παιδιά;)

Αρχίζω να χάνω την ψυχραιμία μου, ο κόσμος περίμενε και γελούσε αλλά εγώ ξαναπροσπαθώ ευγενικά και λέω.

Κυρία πραγματικά δεν ξέρω τι να σας πω, δεν θέλω να κάνω λάθος, να την αγοράσετε και να μην ταιριάζει, μην σας πω ψέμματα, δεν το θέλω. Και προσθέτω στο τέλος, γιατί δεν φέρνετε εδώ το κοντάρι να το δοκιμάσουμε;

Μάλλον την έκανα έξω φρενών με τα παράλογα που έλεγα και φωνάζοντας πια λέει, Και που θα βάλω το κοντάρι στο κομμωτήριο που θα πάω μετά;

Εδώ ήθελα πια να της πω ...μπίπ....αλλά κρατήθηκα, δεν μίλησα και συνέχισα την δουλειά μου...ώσπου τα παράτησε και έφυγε μουρμουρώντας.

Και σας ρωτώ φίλοι μου, αυτή είχε το κοντάρι στο σπίτι της, μπήκε στο κόπο να το ζωγραφίσει, άρα το μελέτησε, και ΔΕΝ μπορούσε να καταλάβει αν ταιριάζει με την σφουγγαρίστρα Και ήθελε να το καταλάβω ΕΓΩ;;;;;;;;

Μετά το έλεγα και πέθαινα στα γέλια, αλλά εκείνη την στιγμή είχα μια απορία μέσα μου πόσο χαζός μπορείς να είσαι...και πόσο τα θέλεις όλα έτοιμα...

....μήπως να στο φέρω και στο σπίτι σου Κυρία μου;

Διαβάστε περισσότερα.....»

Ελάτε να βοηθήσουμε τον μικρό Παναγιώτη!

Αυτός είναι ο Παναγιώτης. 

Είναι 8 μηνών και πάσχει από βαρύ χολοστατικό σύνδρομο. 

Χρειάζεται άμεση μεταφορά στο εξωτερικό και μεταμόσχευση.

Προς το παρόν βρίσκεται στο νοσοκομείο Παίδων "Η Αγία Σοφία",

αλλά αν όλα πάνε καλά μέσα στις επόμενες μέρες φεύγει για Λονδίνο.

Οι γονείς και η οικογένειά του χρειάζονται τη βοήθειά μας

για να συγκεντρωθούν χρήματα για να γίνει καλά ο μικρούλης.

Πρόκειται για αληθινή και επείγουσα έκκληση.

Έστω και ένα μικρό ποσό είναι αρκετό.

ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 340 01 03 6497 11

Όνομα: Scutari Maria

ΙΒΑΝ: GR95 0430 8620 0034 0010 3649 711 bic:ABGRGRAA

&

ALPHA BANK: 396-002101-024157 

IBAN: GR69 0140 3960 3960 0210 1024 157 

Γίνετε μέλη στο Facebook group για να μαθαίνετε όλα τα νέα του Παναγιώτη: http://www.facebook.com/home.php?sk=group_166393826742250

Διαδώστε το!

 

Tηλέφωνα επικοινωνίας:

*Aγγελική: 693/72.06.950

*Γωγώ: 694/90.05.983

*Δέσποινα: 694/88.31.702

*Tζένη: 698/00.52.342 (Θεία μικρού Παναγιώτη) 

πηγή: http://blog.eimaimama.gr

Διαβάστε περισσότερα.....»

Βελούδινο ρυζόγαλο!

Γεια σας φίλοι μου...

πέρασε και αυτό το Σαββατοκύριακο, για εμάς πολύ όμορφα αφού ήμασταν με αγαπημένα πρόσωπα, κρασάκι, γέλια και γενικά πολύ αραλίκι που λέμε και στα μέρη μας!

Μόλις γυρίσαμε σπίτι, διαπίστωσα πως έχω πολύυυ γάλα στο ψυγείο και σκέφτομαι πως πρέπει κάτι να το κάνω. Ρυζόγαλο, τι καλύτερο για ένα βραδάκι Κυριακής, για να γλυκαθούμε κιόλας μιας και σκεφτόμαστε πως αύριο είναι Δευτέρα, φφφ, πάλι στην ρουτίνα!

Πάμε λοιπόν να το ετοιμάσουμε. Θα χρειαστούμε:

1/2 φλ. τσαγιού ρύζι γλασέ ή Καρολίνα
1,5 φλ. τσαγιού νερό
4 φλ. τσαγιού γάλα φρέσκο
2-3 κ.σ. κορν φλάουρ
1 βανίλια 

1 φλ. τσαγιού ζάχαρη (βγαίνει αρκετά γλυκό, αλλιώς βάλτε 1/2 φλ. τσαγιού)
κανέλα σκόνη

Σε ένα κατσαρολάκι, βάζουμε να βράσει το νερό σε δυνατή φωτιά και μόλις αρχίζει να βράζει προσθέτουμε το ρύζι μας. Χαμηλώνουμε τη φωτιά σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε μέχρι να απορροφηθεί όλο το νερό και να μαλακώσει το ρύζι.

Βάζουμε το 1/4 φλ. τσαγιού γάλα σε ένα φλιτζάνι και διαλύουμε σ' αυτό το κορν φλάουρ και τη βανίλια. Το βάζουμε στην άκρη γιατί θα το χρειαστούμε στο τέλος.

Βράζουμε το υπόλοιπο γάλα με την ζάχαρη και αφού πάρει μια βράση το ρίχνουμε στην κατσαρόλα με το ρύζι. 

Ανακατεύουμε πολύ καλά, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε  για περίπου 20 με 25 λεπτάκια. (προσοχή, σε χαμηλή φωτιά γιατί αλλιώς θα φουσκώσει και θα κολλήσει και το ρύζι στον πάτο).

Έπειτα ρίχνουμε στη κατσαρόλα το διαλυμένο στο γάλα κορν φλάουρ και βανίλια και βράζουμε ανακατεύοντας συνεχώς, ώσπου να πήξει το μείγμα ελαφρά. Μην περιμένετε να πήξει πάρα πολύ...αυτό θα γίνει αφού κρυώσει.

Κατεβάζουμε από τη φωτιά και σερβίρουμε το ρυζόγαλο μας με κανέλα.

Τα υπόλοιπα αφήστε τα να κρυώσουν και βάλτε τα στο ψυγείο.

Πραγματικά γίνεται πολύ νόστιμο και με βελούδινη υφή με αυτές τις αναλογίες.

Να έχετε μια όμορφη και όσο γίνετε ήρεμη εβδομάδα!



 

Διαβάστε περισσότερα.....»

Ιστορίες καθημερινής τρέλας

Καλησπέρα φίλοι μου ...

 σήμερα έχω ρεπό, έκανα τις δουλίτσες μου και τώρα αράζω. Καναπές, καφεδάκι και λάπτοπ!

Σήμερα σκεφτόμουν πόσα πολλά 'κουλά' ακούω καθημερινά στην δουλειά μου, καταστάσεις για γέλια και για κλάματα, ανάλογα με την όρεξη που έχεις εκείνη την στιγμή για να τα αντιμετωπίσεις. Ας τα πάρω απ την αρχή. Δουλεύω σαν ταμίας σε γνωστή εταιρία super market και καταλαβαίνεται πως καθημερινά βιώνω απίστευτες τραγελαφικές καταστάσεις από πελάτες. ΕΕΕ δεν είναι κρίμα να μην τα μοιράζομαι μαζί σας;

ας αρχίσω με κάτι που με έκανε να γελάσω πάρα πολύ (όχι καλέ μπροστά στον πελάτη, μετάαα)

εγώ σαν ταμίας και trenty νεαρούλης φοιτητής πελάτης

εγώ: γεια σας, χρόνια πολλά (ήταν Χριστούγεννα)

πελάτης: γεια σας, επίσης Χρόνια σας πολλά (ευγενέστατος)

εγώ: κάρτα έχετε; (ερώτηση που την κάνουμε πάντα, εννοώντας φυσικά την κάρτα της εταιρίας)

πελάτης: όοοχι καλέεε, σύνδεση έχω φυσικά!

εγώ: Ντοινγκ......:D

χε χε χε χε .....

ένα μικρό περιστατικό....έρχονται και άλλα λίαν συντόμως...

φιλάκιααααααα!

Διαβάστε περισσότερα.....»