Τι είναι αυτό;

Καλημέρα σας....

είστε καλά; Εγώ είμαι αρρωστούλα, όπως σχεδόν όλοι αυτό το διάστημα. Τι πράγμα είναι αυτό βρε παιδιά με τις ιώσεις αυτό το μήνα. Είπα και γω θα γλιτώσω αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Πυρετούλης, πόνος στα κόκαλα (ααχ η πλατούλα μου...), συναχάκι...όλα με έχουν επισκεφτεί! Από το κρεβάτι του πόνου λοιπόν (καλά, καλά, υπερβάλω λίγο)....σας δείχνω ένα βιντεάκι, μια ταινία μικρού μήκους, που κάθε φορά που το βλέπω συγκινούμαι....

Το μοιράζομαι μαζί σας, όσοι δεν το έχετε δει, αξίζει...αφιερώστε μόλις πέντε λεπτά από τον χρόνο σας. Αφορά το αλτσχάιμερ, την άνοια των γηρατειών, αλλά μας δίνει μια γενική αίσθηση στο πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους που γίνονται σαν μωρά και θέλουν φροντίδα...

Να αγαπάτε τους γονείς σας και να τους φροντίζετε ως το τέλος όπως σας φρόντισαν και αυτοί....(και αν δεν σας φρόντιζαν όπως θέλατε, δεν πειράζει, η αληθινή αγάπη είναι ανιδιοτελής πάντα)