Οι φακές....έβαλαν τα καλοκαιρινά τους!

Από μικρή είχα μια απέχθεια στις σούπες...από την κοτόσουπα έτρωγα μόνο την κοτούλα και απ την ψαρόσουπα μόνο το ψαράκι. Για όσπρια δεν το συζητώ. Δεν έτρωγα τίποτα. Δεν μου αρέσει το κουτάλι και πολύ, πως να το κάνουμε. Τώρα που μεγάλωσα (χι χι) και άρχισα να μαγειρεύω μόνη μου, μπορώ να πω πως έγινα πιο δεκτική σε όλα. Ακόμα και στις σούπες. Άρχισα να πειραματίζομαι και ναι...άρχισαν να μ αρέσουν τα όσπρια και οι σούπες, όπως όμως εγώ τα μαγειρεύω και με την προϋπόθεση πως είναι χειμώνας, έχει κρύο και σε τραβάει λίγο αυτός το ζεστό πιατάκι.  Εν όψη της διατροφής που ακολουθώ που σας ανέφερα σε προηγούμενο post, πρέπει ακόμα και το καλοκαίρι με τον καύσωνα να έχω όσπρια στην διατροφή...

Διαβάστε περισσότερα.....»

Η διατροφή μας απο δώ και πέρα....

άλλαξε! Όταν σκεφτόμουν να δημιουργήσω ένα blog, σκεφτόμουν τι θα μπορώ να γράφω καθημερινά. Από τα πρώτα πράγματα που ήθελα να μοιραστώ με όλους εσάς, ήταν οι ...μαγειρικές μου ικανότητες, χεχε. Όχι να το παινευτώ, αλλά για την ηλικία μου και τα χρόνια μου, τα πάω αρκετά καλά. Αλλά, λίγες μέρες αφού ξεκίνησα αυτό εδώ το blog, αποφάσισα επιτέλους να αλλάξω την ζωή μου στον τομέα της διατροφής και της φυσικής μου κατάστασης. Πήγα σε διαιτολόγο, άρχισα ένα πλήρες και πολύ ισορροπημένο πρόγραμμα και όλα ευτυχώς βαίνουν καλώς. Μέχρι τώρα έχω χάσει 3,200 σε 3 εβδομάδες. Αν πεινάω, όχι δεν θα το έλεγα, όλη μέρα τρώω, 5 γεύματα την ημέρα, αλλά τέρμα πια στα τσιμπολογήματα και στα πολύ παχυντικά...

Διαβάστε περισσότερα.....»

Χαμένη .....εδώ και κεί....

Ο τίτλος τα λέει όλα. Χάθηκα, όχι μόνο από το ίντερνετ αλλά και από πολλούς φίλους και γνωστούς. Οι λόγοι κάποιοι χαρούμενοι, κάποιοι δυσάρεστοι, βλέπετε όλα μέσα στην ζωή είναι και αναμιγνύονται....Μια μέρα πηγαίνεις σε έναν γάμο, χορεύεις, ξεφαντώνεις, δίνεις όλο σου το είναι και μετά από λίγες μέρες περνάς την μισή σου μέρα σε ένα νοσοκομείο. Όχι ...όχι, μην τρομάζετε, δεν έπαθε κανείς τίποτα, μια προγραμματισμένη επέμβαση συγγενικού προσώπου που όμως σε κάνει να βλέπεις την ζωή με άλλο μάτι. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί πολύ απλά αν τριγυρνάς όλη την ημέρα σε ένα νοσοκομείο και βλέπεις τα χίλια δυο. Τροχαία, καρκίνους....μιλάς με αυτούς τους ανθρώπους, προσπαθείς να απαλύνεις τον πόνο τους,...

Διαβάστε περισσότερα.....»