Ads 468x60px

6 μήνες...και μετά ήρθε η άνοιξη....

Πριν από 6 μήνες σχεδόν είχα γράψει για το πόσο δύσκολα περνούσα εκείνο το χρονικό διάστημα από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Νοέμβρη. Ήταν μια φάση θλίψης και απογοήτευσης για αυτά που είχα χάσει, για την νέα μου πραγματικότητα. Στο τελευταίο μου πόστ πίστευα πως ήμουν καλύτερα, πως είχε τελειώσει η περίοδος της κατάθλιψης. Χα! Δεν ήξερα όμως πως θα περνούσα την περίοδο της άρνησης, την περίοδο που ήμουν επιφανειακά καλά και μέσα μου έβραζα και τελικά την φάση του  θυμού. Και αυτή η περίοδος ήταν η χειρότερη! Κάτι λένε για τα 5 στάδια του χωρισμού, νομίζω τα πέρασα όλα....αλλά με λάθος σειρά.

Νοέμβριος λοιπόν το τελευταίο ποστ....και σήμερα ήμαστε στο τέλος του Απρίλη....

Τι να πρωτο-σκεφτώ για αυτούς τους μήνες....οι μέρες περνούσαν από δίπλα μου χωρίς να μπορώ να συνειδητοποιήσω την αλήθεια! Την δική μου αλήθεια.....

Σίγουρα έκανα μια καλή αυτοκριτική για λάθη του παρελθόντος, σίγουρα εκτίμησα περισσότερο τον εαυτό μου, σίγουρα είπα πως από δω και πέρα θα φροντίζω τον εαυτό μου περισσότερο, σίγουρα επικεντρώθηκα σε μένα....

Αλλά καλώς η κακώς έπεσα σε άλλα λάθη, αρκετά αυτοκαταστροφικά, και το χειρότερο όλων καταστροφικά και για τους γύρω μου και αυτό είναι κάτι που δύσκολα μου το συγχωρώ! 

Ο πόνος και ο θυμός....δυο συναισθήματα που αν δεν τα εκδηλώσεις όπως πρέπει σε οδηγούν στο ψέμα, λες ψέμματα στον ίδιο σου τον εαυτό και μετά απλά τον χάνεις! 

Η αλήθεια....η πιο σημαντική λέξη ίσως που υπάρχει!! Μα πιο σημαντικό είναι να παραδέχεσαι στον ίδιο σου τον εαυτό την αλήθεια, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να είσαι και απέναντι στους τρίτους αληθινή! 

6 μήνες που έγιναν απίστευτα πολλά και τρανταχτά γεγονότα, άλλα καλά που τα θυμάμαι με χαμόγελο και άλλα που ήρθαν και με άφησαν απλά με μια πίκρα και με μια ερώτηση 'γιατί το έκανα αυτό σε μένα;'. Όλα μας δίνουν από κάτι...όλα έχουν έναν λόγο που γίνονται, όχι υπερφυσικό, ήμαστε άνθρωποι, κάνουμε λάθη, κάνουμε μαλακίες-συγνώμη για την έκφραση-, περνάμε περιόδους που μας δίνουν μια ευχαρίστηση και μια χαρά επιφανειακή και μετά.... κάνουμε την αυτοκριτική μας! και εκεί είναι το κλειδί...

Στο τέλος όλα γίνονται ξεκάθαρα....αρκεί να αφήσεις το μυαλό σου να δουλέψει, να ξεμπερδέψεις το κουβάρι σου...να σκεφτείς τι πραγματικά θέλεις από την ζωή σου, τι σε κάνει να νιώθεις ευτυχισμένη, τι να σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι ΕΣΥ...και απλά να προσπαθήσεις να το έχεις!

Ότι αγάπησα περισσότερο στην ζωή μου...με πλήγωσε ....αλλά όταν ήθελε να επανορθώσει για αυτό...το πλήγωσα εγώ...και μετά;;; Μετά ήρθε η άνοιξη!!! Και εύχομαι να κρατήσει για πάντα....

Θυμάμαι να λέω μέσα στο χειμώνα πόσο πολύ θέλω να έρθει η άνοιξη....και στη φύση αλλά και στην ψυχή μου....

Επέστρεψα...αυτή τη φορά αληθινά....είμαι εγώ και είμαι καλά και έχω αυτό που πάντα ήθελα...άρα θα κάνω οτιδήποτε να το προστατέψω από τον χειμώνα....

Το επόμενο ποστ θα είναι πιο ανάλαφρο...το υπόσχομαι,χιχιχι....Stay Here....

Thalassitsa....

6 σχόλια:

  1. Θαλασσίτσα μας έλειψες!!!!!!!!!
    Ελπίζω να είσαι καλύτερα....με πολλή ανοιξιάτικη διάθεση!!!Ένα πράγμα θα σου ευχηθώ,να έχεις υγεία...και όλα τα άλλα έρχονται!!!
    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. είσαι μια ΘΕΑ, είσαι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ παιδί και μας έλειψες!!!! καλώς ήρθες!!!!! ♥ ♥ ♥ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όταν έχει προηγηθεί χειμώνας τότε η άνοιξη έχει ξεχωριστή αξία!...συνέχισε να ανθοφορείς και μη φοβηθεις τα λάθη,αυτά είναι που θα δέσουν τον καρπό πιο στέρεο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θαλασσίτσα μου δεν υπάρχει χειμώνας που δεν τον ακολουθεί μια άνοιξη!
    Κανένας όμως!
    Χαίρομαι που νοιώθεις "ανοιξιάτικα" γιατί αυτό σου αξίζει, η άνοιξη... όχι η βαρυχειμωνιά!
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμπέρασμα: Τα λάθη μας, οι αναποδιές, τα προβλήματα πρέπει να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους, σοφότερους και σίγουρα πιο δυνατούς!
    Αυτή είναι η ζωή: με πολλούς χειμώνες και λιγότερα καλοκαίρια!!! Αξίζει όμως να αγωνιστείς γι'αυτά τα καλοκαίρια!!!
    Εξάλλου υπάρχει και η άνοιξη που φέρνει φρέσκο αέρα δροσιάς και ευωδίας!!! Είναι παιχνιδιάρικη, είναι γουστόζικη, είναι πολύχρωμη!!! Να τη χαρείς και μακάρι να σε οδηγήσει σ'ένα ατέλειωτο, ζεστό καλοκαίρι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μερικές φορες φτάνει η αυτογνωσία μέχρι τα γεραματα.

    στα 38 μου χρόνια δεν αγαπάω αρκετα τον εαυτό μου . ομως το έχω καταφέρει . να είμαι χαλαρή .

    Μπράβο κοριτσάκι μου που το κατάφερες.

    "Σοφία"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 

Βραβείο

TrendyBlogAward

Top blogs